Felicitas Ñahuincamasca Huillca 

Apricot, black tea, floral, tropical fruit

• BOERDERIJ/COÖPERATIE/STATION:Finca Santa Elena
• VARIËTEIT: Typica
• VERWERKING: Volledig gewassen
• HOOGTE: 1.950 meter boven zeeniveau
• EIGENAAR:Felicitas Ñahuincamasca Huillca
• SUBREGIO/STAD: Yavero Chico, Quelleno, La Convencion
• REGIO:Cusco
• BOERDERIJGROOTTE:10 hectare
• OOGSTMAANDEN: maart - september
• CUPPING SCORE: 87.38 score

Over

Felicitas Ñahuincamasca Huillca verbouwt al sinds de jaren '90 koffie en heeft dankzij de koffie een leven voor zichzelf en haar kinderen opgebouwd. Vandaag de dag werken haar volwassen kinderen samen met haar op Finca Santa Elena, waar ze 10 hectare koffie verbouwen, waaronder de Typica variëteit in deze partij.

Teelt

Hoge hoogtes van 1.950 meter boven zeeniveau houden de temperaturen koel, wat helpt om de verspreiding van plagen en ziekten te beperken.

Oogst

Felicitas en haar familie plukken selectief rijpe, rode kersen en verwerken deze op hun boerderijen. Ze pulpen en fermenteren de koffie in water gedurende 36 uur. Na de fermentatie wassen ze de koffie in schoon water en leggen het op droogbedden om te drogen in de zon. Ze harken de bonen regelmatig om te zorgen voor gelijkmatig drogen. Het duurt ongeveer 15 dagen om de koffiebonen te drogen.

Koffie in Peru

Peru heeft uitzonderlijke belofte als producent van hoogwaardige koffies. Het land is de grootste exporteur van biologische Arabica koffie wereldwijd. Met extreem hoge hoogtes en vruchtbare bodems produceren de kleinschalige boeren van het land ook enkele verbluffende specialty koffies.

Hoewel koffie in de jaren 1700 in Peru aankwam, werd er tot de late jaren 1800 maar weinig koffie geëxporteerd. Tot dat punt werd de meeste in Peru geproduceerde koffie lokaal geconsumeerd. Toen de koffiebladroest eind jaren 1800 Indonesië trof, een land dat centraal stond in de Europese koffie-import van die tijd, begonnen Europeanen elders te zoeken naar hun koffie. Peru was een perfecte optie.

Tussen de late jaren 1800 en de Eerste Wereldoorlog investeerden Europese belangen aanzienlijke middelen in de koffieproductie in Peru. Echter, met het uitbreken van de twee Wereldoorlogen werden Engeland en andere Europese machten verzwakt en namen ze een minder kolonialistisch perspectief. Toen de Britse en andere Europese landeigenaren vertrokken, werd hun land gekocht door de overheid en herverdeeld onder de lokale bevolking. De Peruaanse overheid kocht de 2 miljoen hectare die eerder aan Engeland was toegekend terug en verdeelde de gronden onder duizenden lokale boeren. Velen van deze boeren verbouwden later koffie op de gronden die ze ontvingen.

Vandaag de dag zijn Peruaanse koffieboeren overweldigend kleinschalig. Boeren in Peru verwerken meestal hun koffie op hun eigen boerderijen. De meeste koffie is volledig gewassen. De kers wordt meestal gepulpt, gefermenteerd en gedroogd in de zon op verhoogde bedden of droogschuren. Drogende kassen en parabolische bedden worden steeds gebruikelijker naarmate boeren zich richten op specialty markten.

Na het drogen wordt de koffie dan in perkament verkocht aan de coöperatie. Producenten die geen lid zijn van een coöperatie zullen meestal verkopen aan een tussenpersoon.

De afgelegen ligging van de boerderijen in combinatie met hun kleine omvang betekent dat producenten ofwel tussenpersonen ofwel coöperaties nodig hebben om hun koffie op de markt te krijgen. Lidmaatschap van een coöperatie beschermt boeren sterk tegen uitbuiting en kan een enorm verschil maken in het inkomen uit koffie. Desalniettemin is momenteel slechts ongeveer 15-25% van de kleinschalige boeren lid van een coöperatiegroep.